ΠΑΤΕΡΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

 

ΓΕΡΩΝ ΠΑΪΣΙΟΣ
Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΚΑΙ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ

  

Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΜΟΣ

(ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΜΟΡΦΗ Ο ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ)

 

Ὁ διάβολος ἔχει κακία καὶ μίσος, ὄχι δύναμη. Ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ εἶναι παντοδύναμη. Ὁ σατανᾶς προσπαθεῖ νὰ φανῆ παντοδύναμος, ἀλλὰ δὲν τὰ καταφέρνει. Φαίνεται δυνατός, ἀλλὰ εἶναι τελείως ἀδύναμος. Πολλά καταστρεπτικά σχέδιά του χαλοῦν, πρίν καν ἀρχίσουν νὰ πραγματοποιοῦνται. Θὰ ἄφηνε ποτέ ἕνας πολύ καλός πατέρας μερικά ἀλητάκια νὰ χτυποῦν τὰ παιδιά του;

Τὰ ταγκαλάκια δὲν ἔχουν καμμιά δύναμη. Ὁ χριστός εἶναι παντοδύναμος. Ὁ πειρασμός εἶναι σάπιος. Σταυρό δὲν φορᾶς; Τὰ ὄπλα τοῦ διαβόλου εἶναι ἀδύναμα. Ὁ Χριστός μας μᾶς ἔχει ὁπλίσει μὲ τὸν Σταυρό Του. Μόνον ὅταν ἀφήνουμε τὰ ὄπλα τὰ πνευματικά, τότε ὁ ἐχθρός ἔχει δύναμη. Ἕνα μικρό σταυρουδάκι ἔδειξε ἕνας ὀρθόδοξος ἱερέας σὲ ἕναν μάγο καὶ ἔκανε νὰ τρέμη ὁ δαίμονας ποὺ εἶχε ἐπικαλεσθῆ μὲ τὶς μαγεῖες του.

 

Ὅταν ὁ Χριστός δέχθηκε τούς ἐμπτυσμούς, τὰ ραπίσματα καὶ τὰ χτυπήματα, τότε συντρίφθηκε τὸ βασίλειο καὶ ἡ ἐξουσία τοῦ διαβόλου. Μὲ τί τρόπο νίκησε ὁ Χριστός! «Μὲ τὸ καλάμι συντρίφθηκε τὸ κράτος τοῦ διαβόλου», λέει κάποιος Ἅγιος. Ὅταν δηλαδή Τοῦ ἔδωσαν τὸ τελευταῖο χτύπημα μὲ τὸ καλάμι στὸ κεφάλι, τότε συντρίφθηκε ἡ ἐξουσία τοῦ διαβόλου. Δηλαδή ἡ ὑπομονή εἶναι ἡ πνευματική ἄμυνα καὶ ἡ ταπείνωση τὸ μεγαλύτερο ὅπλο κατὰ τοῦ διαβόλου. Τὸ μεγαλύτερο βάλσαμο τῆς σταυρικῆς θυσίας τοῦ Χριστοῦ εἶναι ποὺ συντρίφθηκε ὁ διάβολος. Μετά τὴν Σταύρωση τοῦ Χριστοῦ, εἶναι πιά ὅπως τὸ φίδι ποὺ τοῦ ἔχει ἀφαιρεθῆ τὸ δηλητήριο ἤ ὅπως τὸ σκυλί ποὺ τοῦ ἔχουν ἀφαιρεθῆ τὰ δόντια. Ἀφαιρέθηκε τὸ φαρμάκι ἀπὸ τὸν διάβολο, ἀφαιρέθηκαν τὰ δόντια ἀπὸ τὰ σκυλιά, τούς δαίμονες, καὶ εἶναι τώρα ἀφοπλισμένοι καὶ ἐμεῖς μὲ τὸν Σταυρό ὁπλισμένοι. Τίποτε, τίποτε δὲν μποροῦν νὰ κάνουν οἱ δαίμονες στὸ πλάσμα τοῦ Θεοῦ, ὅταν δὲν τούς δώσουμε ἐμεῖς δικαιώματα. Μόνο φασαρία κάνουν, δὲν ἔχουν ἐξουσία.

 

Μία φορά, ὅταν ἤμουν στὸ Κελλί τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, πέρασα μία πολύ ὄμορφη ἀγρυπνία! Εἶχαν μαζευθῆ τὴν νύχτα πολλοί δαίμονες ἐπάνω στὸ ταβάνι. Στὴν ἀρχή χτυποῦσαν μὲ βαριές δυνατά καὶ μετά θορυβοῦσαν, σάν νὰ κυλοῦσαν κούτσουρα μεγάλα, κορμούς Δὲνδρων. Σταύρωνα τὸ ταβάνι καὶ ἔψαλλα «Τὸν Σταυρόν σου προσκυνοῦμεν, Δέσποτα...». Τελείωνα, ἄρχιζαν τὰ κούτσουρα πάλι. «Τώρα, εἶπα, θὰ κάνουμε δύο χωρούς! Ἕναν ἐσεῖς μὲ τὰ κούτσουρα ἀπὸ πάνω καὶ ἕναν ἐγώ ἀπὸ κάτω!». Ἄρχιζα ἐγώ, σταματοῦσαν αὐτοί. Μία φορά ἔψαλλα «Τὸν Σταυρόν σου προσκυνοῦμεν...», τὴν ἄλλη «Κύριε, ὅπλον κατὰ τοῦ διαβόλου τὸν Σταυρόν σου ἠμίν δέδωκας...». Πέρασα τὴν πιὸ εὐχάριστη νύχτα μὲ ψαλμωδία καὶ, ὅταν λίγο σταματοῦσα, συνέχιζαν αὐτοί μὲ τὴν ψυχαγωγία! Τὴν κάθε φορὰ ὅλο καὶ διαφορετικό ἔργο θὰ παρουσιάσουν!...

Μόλις τελείωνα ἐγώ, ἄρχιζαν ἐκεῖνοι. Ναί, ἔπρεπε νὰ βγάλουμε ἀγρυπνία καὶ οἱ δύο χοροί! Ἦταν μία ὄμορφη ἀγρυπνία! Ἔψελνα μὲ καημό! Πέρασα καλές μέρες!...

 

Ξέρεις τί «ὄμορφος» εἶναι; Ἄλλο πράγμα! Μόνο νὰ τὸν δής!! Καὶ πῶς ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ δὲν ἐπιτρέπει νὰ βλέπει ὁ ἄνθρωπος τὸν διάβολο! Ὤ, θὰ πέθαιναν οἱ περισσότεροι ἀπὸ τὸν φόβο τους! Σκέψου ἄν τὸν ἔβλεπαν πώς ἐνεργεῖ, ἄν ἔβλεπαν τὴν... «γλυκειά» τοῦ μορφή! Μερικοί πάλι θὰ εἶχαν τὴν καλύτερη ψυχαγωγία! Ξέρεις τί ψυχαγωγία; Πῶς τὸ λένε; Σινεμά;... Γιὰ νὰ δή κανεὶς ὅμως ἕνα τέτοιο ἔργο, πρέπει νὰ πληρώση πολλά..., καὶ πάλι ἄν θὰ μπορέση νὰ τὸ δή!

Καὶ εἶναι τώρα σάν νὰ τούς χτύπησε κεραυνός. Ἄν πέση κεραυνός καὶ χτυπήση ἕνα Δὲνδρο, δὲν θὰ γίνη ἀμέσως τὸ Δὲνδρο ἕνα μαῦρο κούτσουρο; Ἔτσι καὶ αὐτοί εἶναι σάν νὰ τούς χτύπησε κεραυνός. Ἕνα διάστημα ἔλεγα στὸ ταγκαλάκι: «Νὰ ἔρχεσαι νὰ σὲ βλέπω, γιὰ νὰ μήν πέσω στὰ χέρια σου. Τώρα καὶ μόνον ποὺ σὲ βλέπω, φαίνεσαι πόσο κακός εἶσαι. Ἄν πέσω στὰ χέρια σου, τί κακό ἔχω νὰ πάθω!».

 

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

ΛΟΓΟΙ Α'- ΜΕ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟ